Na dworze szaro, niechętnie wychodzimy z domu, brak nam energii... Październikowa szaruga dała nam się wszystkim we znaki. A pomyśleć, że jesień może być piękna. Poniżej wspomnienia z października 2014: Gdzie jest ta nasza piękna złota polska jesień? Chwile idealne na porządki w ogrodzie, na złapanie ostatnich promieni słońca przed nadchodzącą zimą? Nie ma sensu udawać: mamy jesień w pełni! Chłodną, mokrą, ale chociaż kolorową!

Wesz to posożyt wielkości 2-5mm, który upatrzył sobie człowieka jako darmową jadłodalnię. Nie skacze i nie lata, ale jest szybka i zwinna, przechodzi z jednej głowy na drugą. Gryzie skórę głowy wywołując swędzenie. Szybko się rozmnaża. Potrafi przeżyć mycie głowy! WSZY TO NIE PATOLOGIA! Wszy nie wiedzą czy dziecko pochodzi z bogatego czy biednego domu, czy jest ubrane w markowe ubrania czy nie, nie wie też jakim autem jeżdżą rodzice dziecka... Wesz to pasożyt wszystkich bez względu na poziom życia. Zasada jest jedna: jeśli jeden domownik ma wszy, mają je też pozostali. I co wtedy? W aptece dostępnych jest weiel środków, działających już nawet po 15 min. Przedział cenowy: 10 - 30 zł. Nie wstydźcie się pytac o środki w aptece. Jest to aktualnie bardzo powszechny problem rodziców dziecki w wieku pzedszkolno - szkolnym. My próbowaliśmy już m.in. : Najskuteczniejszy okazał się NYDA plus. Po wyeliminowaniu wszystkich pasożytów i gnid pryskamy też zapobiegawczo Sora lotion, który swoim składem i zapachem odstrasza wszy, które mogłyby ponownie przejśc na głowę naszego dziecka. Można też użyć domowych środków: denaturat, woda z octem, nafta, olej kokosowy... Metoda nie ma znaczenia, najwazniejsza jest systematycznośc i to, aby nie pozostawiac problemu samego sobie... U nas plaga trwała dosyć długo. Walczyliśmy, wyczesywaliśmy, smarowaliśmy...Ali włosy to ok. 3 godz. roboty, Lenki ok godzinki... I tak co dwa, trzy dni... ale wygraliśmy tą bitwę!

Przyjaźń dzieci jest nieco inna niż przyjaźń dorosłych. Kierują się nią zupełnie inne prawa. Jest jednak niezwykle piękna… Pierwsze dziecięce przyjaźnie pojawiają się z reguły w okresie późno przedszkolnym, kiedy następuje gwałtowny wzrost rozwoju społecznego u maluchów i zaczynają one nawiązywać pierwsze głębsze relacje z rówieśnikami. Jak dzieci wybierają przyjaciela? Wybierają osobę, z którą najczęściej się widują/ spędzają czas i która dzieli z naszym dzieckiem wspólne pasje/ zainteresowania. Dzieci po prostu lubią robić to samo i to najlepiej razem.
Przyjaźń mojej Ali z Laurką zaczęła się właściwie od pożyczania sobie zabawek do domu. Możecie nie wierzyć, ale pożyczenie innej osobie ulubionej lalki czy konika na dłużej niż kilkanaście minut jest bardzo wyraźną deklaracją lojalności, wyraźnym „lubię Cię”. Przyjaciel dziecka to przede wszystkim towarzysz zabaw, aczkolwiek bardzo często jestem świadkiem rozmów w stylu „ Czemu jesteś smutna?”, „Wybaczam Ci, już dobrze”. Ponadto dziewczyny wyraźnie tęsknią za sobą jak nie widzą się przez dłuższy czas, np. z uwagi na chorobę czy wyjazd…
Owszem, nie zawsze jest pięknie i kolorowo. Różnice zdań tez się zdarzają, bo każdy ma soją osobowość, swoje zdanie i swoje poglądy. Nie mniej jednak obserwowanie przyjaźni dziewczyn od samego początku jest dla mnie bardzo ekscytujące… i piękne.

PS. Mieliście tak, że o przygotowaniach do świąt myśleliście już w listopadzie? Bo ja nawet już w październiku! To głównie z uwagi na spora ilość dekoracji do przygotowania. Dla siebie, bliskich, znajomych i nieznajomych. Zdradzę wam też, żew listopadzie w moim aucie wybrzmiewały już dźwięki "Last Christmas"... Co roku ogarnia mnie prawdziwe szaleństwo dekorowania. Jest to dla mnie niezwykle przyjemna część przedświątecznych przygotowań. Świeczniki, wianki, serwetki, bombki... W tym roku u mnie króluje biel i srebro, ale wszystko tak na prawdę jest kwestią pomysłu. Dużo śmiechu i zabawy daje nam też pieczenie i dekorowanie pierników :) Tylko jednekgo w tym roku zabrakło - śniegu za oknami.Zimo, gdzie jesteś? Mówcie co chcecie, ale dla mnie otulone śniegiem krajobrazy to coś magicznego i niezwykle emocjonującego. I mam wiele więcej powodów, by kochac zimę: sanki, kuligi, rzucanie się śnieżkami, lepienie bałwana, uczucie szczypania mrozu w policzki, przemokniete buty i rękawice... Hu Hu ha!

Jak minęły Wam święta? Dla mnie w tym dniu liczy się każdy szczegół: dom wysprzątany na błysk, pięknie przystrojony stół, zapach piernika w domu, pięknie zapakowane podarunki, aż po własny wygląd. Ponadto jednak najważniejszy jest nastrój. U nas atmosferę tworza kolędy i światełka, zarówno wszechobecnych lampek jak i świec. Ja osobiście jestem wielką fanką kolęd w wykonaniu Michael Buble... Boże Narodzenie to niewątpliwie czas odpoczynku (poza przygotowaniami w kuchni, chociaż ja je też bardzo lubię, bo raz, że dzieci mają frajdę z zagniatania ciasa, ozdabiania pitraw czy z samego podjadania, a my z udanych, niepowtarzalnych każdego roku dań). To także czas dawania. Dawania siebie innym, dawania radości i nadziei. Czy nie macie wrażenia, że wiele osób dzieląc się opłatkiem życzy sobie, aby ten nowy rok był lepszy? Zróbmy więc wszystko co w naszej mocy, aby rzeczywiście tak było. Skupmy się na ukochanych osobach, dzieciach, rodzicach, dziadkach. Zrelaksujmy się, wręcz zrestartujmy! Pozwólmy sobie na chwilę odpoczynku, kubek gorącej czekolady czy grzanego wina...Spędźmy te kilka dni między świętami a Nowym Rokiem po prostu INACZEJ... Wymarzonych Świąt Bożego Narodzenia!